"Miłosierdzie Pana wyśpiewywać będę!"

Ani przeszłe wydarzenia, które nas ukształtowały, ani słowa które nas okaleczyły nie zdołają się ostać w obliczu potężnej łaski i miłosierdzia, które przychodzą do nas w osobie Jezusa. Nie musimy już dłużej pozostawać w niewoli. Bóg używa naszych historii aby nas kształtować. Przez wszystkie zdarzenia działa dla dobra tych, którzy Go kochają, nawet przez wydarzenia straszne. Kiedy cierpieliśmy i zmagaliśmy się, kiedy płakaliśmy i tęskniliśmy do zwycięstwa, głęboko w naszych sercach dokonywało się święte i zadziwiające dzieło Boże. Bóg przychodzi. Nie porzucił nas i nigdy nie porzuci. Tak, ból przynoszony przez życie wydaje się czasem zbyt intensywny, za trudny do zniesienia. A jednak kiedy z takiego miejsca wołamy do Jezusa o ratunek - niebo się raduje, demony drżą a Duch Święty, który żyje w naszych sercach przemienia nas...

Dziś w Kościele Katolickim obchodzimy Święto Miłosierdzia Bożego. Inspiracją do ustanowienia tego święta było pragnienie Jezusa, które przekazała Siostra Faustyna. Pan Jezus powiedział do niej: Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski. (Dz. 699)

Niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat (Dz. 699).